O tym, jak z tzw. kulturą było i jak jest obecnie

O tym, jak z tzw. kulturą było i jak jest obecnie

Napisałem i wydałem za własne pieniądze książkę pt. „Kalejdoskop wspomnień” opisującą w lekkiej, anegdotycznej formie czasy zmagań prowincjonalnego działacza o miejsce kultury w życiu mieszkańców Sokołowa Podlaskiego w latach 1960-1976. Dostarczyłem ją do NCK i otrzymałem zapewnienie o upowszechnieniu informacji o książce wśród pracowników kultury, równie zainteresowanych jak ja, opowieścią o tym, jak to było z kulturą w czasach PRL-u. W przyszłym roku moje miasto bedzie obchodzić 600-lecie nadania praw miejskich oraz 60-lecie utworzenia i działalności Sokołowskiego Ośrodka Kultury. Na prośbę pani Marii Koc opisałem historię domu kultury w Sokołowie od chwili jego powstania. Drugą część mieli napisać moi następcy: Maria Koc i Marcin Celiński, i tak zbudowana książka w moim przekonaniu jest bardzo potrzebna. Od wielu lat Sokołów Podlaski wyróżnia się na tle podobnych miast Podlasia i wschodniego Mazowsza bogatą ofertą kulturalną i.... parówkami. Jako konsument dóbr kultury nie boję się o los kultury pod kierownictwem Marcina Celińskiego, boję się raczej o…. jakość parówek. Szukam teraz odpowiedzi na pytanie, kto zechce pomóc Sokołowskiemu Ośrodkowi Kultury i wesprzeć kwotą 10 000 zł. wydanie tej książki opisującej i współczesność i historię naszego miasta oraz jego mieszkańców, w sytuacji, gdy władz miasta i powiatu nie stać na poniesienie takich wydatków. Może minister Czarnek lub minister i premier Gliński? Ja swoich lat pracy zawodowej nie zmarnowałem i jest mi przykro, że nie mogę o nich opowiedzieć sokołowiakom.

Panie redaktorze ! Posyłam do ewentualnego wykorzystania obszerny fragment historii Domu Kultury w Sokołowie, której do czasów współczesnych nie da się porównać. Dlatego, jak sądzę, wcześniej proponowana koncepcja książki nie może obecnie być zrealizowana. 

Wacław Kruszewski