Nowy dyrektor Sokołowskiego Ośrodka Kultury postanowił zorganizować Jubileusz 60 lecia tej zasłużonej dla mieszkańców miasta instytucji,  Zostałem zaproszony do współpracy i w podziękowaniu publikuje fragment historii Domu Kultury .W 1964 roku Powiatowy Dom Kultury w całym okazałym budynku miał do swojej dyspozycji dwa pokoje biurowe i jedna salę klubową . Razem jakieś 80 m2 Tak zaczynaliśmy nasze boje o kulturę w Sokołowie .Żeby nie ciekło nam na głowy postanowiłem zmienić pokrycie dachowe z dachówki na eternit – jedyny w miarę dostępny materiał na dachy .Dopilnowaliśmy by wykonawca zdjął dachówkę starannie , bez uszkodzeń i odsprzedaliśmy ją rolnikowi na pokrycie obory. Tym rolnikiem okazał się dziadek Karola Zalewskiego. Za uzyskane pieniądze przełożono parkiet w sali klubowej i na zdobytym z Wojewódzkiego Zarządu Kin projektorze 16 M/M rozpoczęliśmy projekcje filmów krajoznawczych pod nazwą „Wędrujemy bez wiz i paszportów” Filmy te nieodpłatnie wypożyczaliśmy z ambasady USA co było powodem niezbyt przyjemnych wizyt w miejscowym Urzędzie Bezpieczeństwa .W IPN czytałem pracowite donosy szefa Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego majora Feliksa CH. na siebie jako agenta ambasady amerykańskiej. Było tak. Wojtek Paczuski po krótkiej pracy w domu kultury dostał się na studia politechniczne w Warszawie. Tam działał w znanym klubie studentów „Stodoła „Od niego dowiedziałem się że studenci Politechniki dostają za darmo z ambasady USA ciekawe filmy dokumentalne przyrodnicze i muzyczne .Wystarczy napisać list a dostaniemy katalog z którego można wybrać dowolne filmy i je wyświetlać bez żadnych kosztów. Napisałem do 7 ambasad 3 zachodnich i 4 naszego obozu. Z naszych odpowiedzieli tylko Węgrzy .Z ambasady amerykańskiej przysłali katalog zawierający ponad 100 filmów od podboju kosmosu, festiwali jazzowych w New Port ,filmów przyrodniczych z Yellowstone Park po biografie słynnych muzyków Benny Goudmana ,Kida Ory, Luisa Armstronga i innych. Wystarczy wybrać sobie, przyjechać do ambasady i odebrać. Służbowym Junakiem z koszem ruszyłem w Aleje Ujazdowskie i z fasonem podjechałem pod budkę milicjanta pilnującego by nikomu z Jankesów nie zrobiono krzywdy w Warszawie. Załadowałem kilka pudeł z filmami i ile koni w „Junaku” pognałem do Sokołowa . Zanim jednak zdecydowałem się na publiczną projekcję czujnie postanowiłem obejrzeć filmy komisyjnie. Zaprosiłem do domu kultury przedstawicieli komitetu powiatowego PZPR i Prezydium Powiatowej Rady Narodowej .Po projekcji wszyscy stwierdzili ,ze są to filmy neutralne pod względem politycznym i można je publicznie pokazać Sokołowianom. Na drugi dzień wezwano mnie na komendę Milicji Obywatelskiej na przesłuchanie .Zarzuty współpracy z ambasadą amerykańską postawił mi ,dobroduszny o fizjonomii i posturze biskupa ,sam szef miejscowego urzędu bezpieczeństwa major Feliks CH. Najbardziej interesowało go ile dostaję dolarów za współpracę. Oczywiście zaprzeczyłem i przyznałem się ,że poczęstowano mnie tylko jakimś ciemnym słodkim i gazowanym płynem ,który wypiłem bo był upał. Niedobrze, bardzo niedobrze towarzyszu kierowniku. Nie powinniście tego amerykańskiego świństwa brać do ust. Nie wiadomo co tam amerykanie wsadzili .Wyjaśniłem ponad to, że przed publiczną projekcją. dokonaliśmy komisyjnego przeglądu amerykańskich filmów pod kątem zgodności z socjalistyczną polityką naszego państwa .Wprawdzie tej zgodności nie było ale też nie było żadnych elementów imperialistycznej propagandy, Komisja ,w której składzie był Przewodniczący Prezydium Powiatowej Rady Narodowej i kierownik Wydziału Propagandy KP. PZPR orzekła ,że filmy można pokazać na publicznej projekcji. Szefa sokołowskiej bezpieki te wyjaśnienia widać nie zadowoliły bo jeszcze przesłuchiwał członków komisji i interweniował w Wydziale Kultury i Sztuki w Warszawie, skąd niebawem wyszło zarządzenie zabraniające kierownikom domów kultury w woj. warszawskim kontaktów z ambasadami obcych państw. Tak wszechwładna wówczas bezpieka rozłożyła popularną i lubiana imprezę domu kultury. Sokołowianie nie mieli prawa nawet wirtualnie wścibiać nosa za żelazną kurtynę. Dziś takie zwyczaje wydają się nieprawdopodobne. Ale tak było zapewnia wk i wie co mówi bo był organizatorem tych projekcji.

h projekcji.

Apel do czytelników strony „Łączy nas kultura i Sokołów” Bardzo często spotykamy się z ciekawymi historiami dotyczącymi przeszłości naszego miasta i powiatu. Wiele wydarzeń obrosło już legendami. Wiele uzyskało różne interpretacje. Zbyt wiele ważnych wydarzeń z życia mieszkańców ziemi sokołowskiej uległo i nadal ulega zapomnieniu. Zwracam się do czytelników o wspólne zachowanie i utrwalenie naszej najnowszej historii o historyczną prawdę o ludziach ich działaniach czasie okupacji ,w tragicznych latach powojennych,o czasach odbudowy kraju,o walce o suwerenność i niezależność Polski podarowanej przez sojuszników Stalinowi w Jałcie,aż do współczesności. Razem opiszemy naszą historię by żadni polityczni kuglarze jej nie fałszowali i nie zmieniali według swoich potrzeb. Zapraszamy do współpracy młodzież i nauczycieli,zapraszamy środowiska Sybiraków i Akowców ,zapraszamy świadków historii-weteranów walki i pracy. Wszystkich ,którym nie są obojętne nasze i naszych przyjaciół losy .Ocalmy od zapomnienia ludzi i wydarzenia z przed lat. Spełniając postulat czytelników - internautów oddaje im miejsce na stronie z nadzieją ,że nasi czytelnicy dowiedzą się niebawem o tym jak sokołowski lekarz dr Edward Perłowski uratował życie Pawłowi Jasienicy autorowi pomnikowych dzieł literackich” Polska Piastów” i „Polska Jagiellonów”i o tym jak por AK. Franciszek Ząbecki zdobył dokumenty przewozowe niemieckich transportów kolejowych do Treblinki i jak zeznawał w procesie Franca Stangla- komendanta Treblinki .czy o kapitanie Władysławie Praweckim –organizatorze struktur Związku Walki Zbrojnej –kierowniku szkoły powszechnej na ulicy Repkowskiej w Sokołowie.O pani Marii Wolańskiej i Wacławie Ilczukównej nauczycielkach tajnego nauczania , o Panu Jachu organizatorze pierwszego po wojnie publicznego transportu na trasie Drohiczyn -Warszawa o wielu naszych rodakach których życie i praca zasługują na wdzięczną pamięć. Do współredagowania mojej strony na fb zapraszam p Jacka Odziemczyka nauczyciela mającego bogatą wiedzę o naszej najnowszej historii popartą solidnym warsztatem naukowym i , i p.Darka Kosieradzkiego-historyka amatora zamiłowanego w naszych dziejach i p. Mariana Pietrzaka autora 8 książek o Sokołowie,twórcy Muzeum Regionalnego przy ulicy Lipowej- Zasłużonego Działacza Kultury i wszystkich ,którzy cenią prawdę i mają odwagę ją przywoływać. Tematów jest bez liku a każdy z nich wart jest zachowania i utrwalenia w zbiorowej pamięci. Zatem chwytajmy za długopisy i zapisujmy tak jak je zapamiętaliśmy fakty i wydarzenia z naszej najnowszej historii. Jesteśmy to winni naszym następcom. Swoje osobiste wspomnienia i opinie o wydarzeniach historycznych proszę przesyłać Pracowni Dokumentacji Dziejów Miasta Biblioteki Miejskiej lub na stronę fb „ Łączy nas Kultura i Sokołów”Przed kilkoma dniami przekazałem Bibliotece 2400 wycinków prasowych z lat 1964-1967 opisujących ważne dla tamtych czasów wydarzenia w mieście i powiecie sokołowskim .Komputerowcy z Pracowni Dziejów Miasta zrobili scany tych wycinków i każdy zainteresowany historią może z nich teraz korzystać.

 Książka do nabycia w Sokołowskim Ośrodku Kultury

 Po zdjęciu strażaków ,kolejne zadanie konkursowe. Podaj 3/lub więcej/nazwisk młodych sportowców z  Sokołowa i rok wykonania fotki.

 W ostatnim numerze Tygodnika Siedleckiego ukazał się sympatyczny dla mnie artykuł redaktora naczelnego pana Dariusza  Kuziaka na temat mojej książki  "Patroni naszych ulic "  Zastanawiam się czy to zmiana nastawienia do autora książki ze strony tygodnika do którego powstania walnie się przyłączyłem po likwidacji  koncernu RSW Książka Prasa Ruch a który latami wypisywał bzdury o mojej pracy w siedleckiej kulturze. Czy powrót do obiektywizmu .czego od lokalnej gazety oczekujemy.

 

Przejrzałem  ostatnio sterty  pieczołowicie zachowanych plansz dokumentujących działalność domu kultury z lat mojej aktywności w sokołowskiej kulturze. Nie znalazłem podobnych opisujących okres od 2014 roku tj od czasu kierowania tą firmą przez dyr, Celińskiego. Jeśli do tego dodać niechęć do wydania nawet skromnej broszury na 50 lecie Domu Kultury która przypadła na kadencje Celińskiego.  poznaliśmy intencję i praktykę  późniejszych dyrektorów. Opisałem historie powstania Domu Kultury na prośbę Marii  Koc. Miała być uzupełniona  o dokonania moich następców .Nie zrobiono tego.  Z lenistwa czy z przyjętej praktyki negowania przeszłości.   Nie udało się zniszczyć wszystkiego co  dobrego zostało  w sokołowskiej  kulturze po komunie "

. Został chociażby okazały budynek Domu Kultury zaprojektowany przez architektów radzieckich z pracowni Rudniewa-autorów  projektu Pałacu Kultury i Sztuki  w Warszawie.  Na szczęście nie spotkałem jeszcze postulatu rozebrania tego budynku ze strony nawiedzonych fałszerzy historii  Jak wiemy " warszawscy bolszewicy" nawołują do rozbiórki Pałacu Kultury i Nauki.

 

Po latach poszukiwań odnaleziono negatywy zdjęć klubu fotograficznego Powiatowego Domu Kultury. Fotoreporterzy tego klubu /Heniek Rudaś ,Leszek Piećko, Wojtek Paczuski, Kuba Pietrzykowski, Grzegorz Piaskowski i Henryk Rosochacki w latach 1964-1976  dokumentowali fotograficznie wszystko co ważnego działo się w mieście i powiecie  sokołowskim. Doceniając wartości historyczne tych zdjęć pani Maria Koc, moja następczyni na stanowisku dyrektora domu kultury ,zleciła ich cyfrowy zapis.  Mamy więc najbogatsze archiwum fotograficzne z czasów PRL-u w tej części Polski. Przez 3 miesiące opisywałem z Pawłem  Kryszczukiem te zdjęcia wg wymogów archiwalnych  i  co zrozumiałe nie wszystkie udało się  opisać. Największe problemy były i są z ustaleniem nazwisk bohaterów wydarzeń zamieszczonych na zdjęciach, oraz miejsc i dat ich wykonania. Żyjemy teraz w oparach kłamstw rozpowszechnianych przez polityków i dziennikarzy.  Zdjęcia nie kłamią. Dlatego proszę o ich opisanie i zachowanie dla przyszłych pokoleń 600 letniego Sokołowa. Mam też w swoich zbiorach pokaźną  ilość zdjęć które będę zamieszczał na stronie fb. Łączy nas kultura i Sokołow Każdemu kto uzupełni prezentowane zdjęcie oczekiwanymi danymi prześlę w podarunku swoją książkę pt. Patroni naszych ulic.

                                         Pozdrawiam” ptaki i krzaki „czyli nowych i rdzennych mieszkańców Sokołowa